Osmanlılar IV – Konstantiniyye’nin Zincirleri

Yıldırım Bayezid’in ölümünden sonra başlayan fetret dönemi, Timur’un Anadolu’yu terketmesiyle daha da kanlı bir hal alır. Kılıçların kardeş kanıyla yunulduğu o günlerde beylik postuna oturan Süleyman Çelebi, İsa Çelebi ve Musa Çelebi’yi birer birer saf dışı eden Mehmed Çelebi tam beylik postuna oturacağı sırada yıllarca esarette kalan Mustafa Çelebi çıka gelir. Bir yanda nabedid Mustafa ile kavgaya tutuşmak zorunda kalan Mehmed Çelebi, öte yanda da Bizans İmparatoru II.Manuel Palaiologos ve Karamanoğlu’nun türlü hilebazlıklarıyla mücadele etmek zorunda kalır. Konstantiniyye’nin Zincirleri işte bu uzun yolculuğu, İkinci Murad dönemini ve Fatih Sultan Mehmed’in tarih sahnesine çıkışını konu edinmiştir.. Osmanlılar üst başlıklı romanlarıyla tarihi roman anlayışımızda gerçekçi bir çığır açan Murat Tuncel’in duru ve yalın anlatımıyla kaleme aldığı Konstantiniyye’nin Zincirleri sizin de tarihe bakışınızı zenginleştirecektir. *** “Emine Hatun oğlunun yüzünde kısa bir an bakışlarını gezindirdikten sonra: “Oğul kederlerimizden vazgeçemezsek yaşarken de ölü sayılırız. Bilesin ki, herkes de kendi ölümüne kadar varolur. Geçmişte yaşananları da, olanları da kabullenmek, kaderi ve kederi yenmenin bir başka yoludur. Bugünü yaşayabildiğimiz kadar yaşamak, zamanı gelince de kendi ölümümüzün yasını tutmamız gerek.” Dedi. *** “Katlanılan zahmet sonucunda hedefe ulaşmak ya da ne elde edeceğini bilmek koşuluyla her zahmet istirahattan daha makbüldür. Ancak başarısızlığa uğradığı zaman her zahmet aynı şekilde üzücü ve can yakıcıdır.” Demokritos. **** Sultan İkinci Mehmed elçilere işittirecekmiş gibi tiz bir sesle: “Konstantiniyye’nin zincirleri kırılmaz mı sanıyorsunuz!” Diye ünledi.