Naz Kahvesi

“İçinde bir çocuk büyütüyordun, bilmiyordun. Düşe daldığını fark ettiğimde kahvenin köpüğü taşmak üzereydi, bir İspanyolca şarkı çalıyordu ve şarkıyı söyleyen o kadın, kemanı ahşap bir kelebeğe benzetiyordu. Çok güzeldin ve ben sana bakarken yeniden doğuyordum hep. “Su gibi” derlerdi senin gibilere çocukluğumun kadınları... “Su gibi”... Yeni yüzler, eski yüzlere yol açıyordu içimde ve ben o yeni yüzlerle eski yüzler arasında bir gelgitte dağılan parçalarını toplamaya çalışıyordum yüzünün.”Merve Koçak Kurt'tan içli aşk öyküleri... Öykülerin kahramanları bazen isimsiz ama hiç yabancı değil. Kadın'ı Adam'a bakışından, Adam'ı Kadın'a gülümseyişinden tanıyıveriyoruz. Satırlarda kırgın akisler... Aynaları ve yansımaları eskiten zamanın duygular karşısındaki başarısızlığını okuyoruz. Kırklara karışsa da birileri; yaralar canlı, hisler diri.Yazgısını okuyup adına yazılmayanları kâğıda dökenlerin, dünyanın bütün yalnızlarının diliyle konuşan bir kitap “Naz Kahvesi”... Kimi zaman yasemin, kimi zaman hanımeli kokulu ve ilhamla dolu...