İnziva

Bu ışık da nereden geliyor böyle? Gözlerim kamaşıyor. Başımdaki insanlar, uğultular… Siz de kimsiniz? Lütfen yalnız bırakın beni; uyumak sıcak geliyor. Her yanım dökülüyor; ne de çok yorulmuşum? Çok mu oldu ben buraya geleli, neredeyim ki, siz de kimsiniz? Artık rahat bırakın beni! Gözümü açmaya çalışıyorum, yine başaramadım. Hafif aralayabiliyorum, sanırım kirpik diplerime kadar uyuşukluk hissediyorum. Hey siz! Hâlâ konuşmaya devam mı ediyorsunuz? Sessiz olun dedim, uyuyorum! Her şeyin bir nedeni ve bir bedeli olmalı hayatta, derdim hep. Burada olmamın nedeni neydi ki? Kefaretim ödenmedi mi? Artık bitmeli bu ıstırap. Yaprakları sürükleyen rüzgâr nasıl da esiyor, iliklerime kadar işliyor. Kulağımda çırpınan kanatlar kuş sesleri mi? Evet evet, onlar! Yine pencereme gelmişler. Beni mi arıyorsunuz? Hey! Buradayım işte, yanıma doğru gelin…