Geceyle Gelen

“Hiç degismemis. Bir kelime yetti, çirilçiplak karsi karsiya kaldik.”Yaz ortasi; küçük ogluyla tek basina daga gelen Marina, iyi bir anne olmasi gerektigini düsünmekte, öyle olmayi istemekte, ama becerememektedir. Suskun ve kaba bir dag adami olan, ancak bu kabaligin altinda, iki kez terk edilmis olmanin acisini ve ruhsal çöküntüsünü gizleyen evsahibi Manfred’in tedirgin edici bakislari hep üstündedir. Manfred bir casus gibi onu gözetlemektedir. Bir gece Marina’nin evinde bir kaza olur. Manfred ise karisir, Marina’nin yaralanan çocugunu hastaneye götürür. O günden sonra Manfred, Marina’nin herkesten, kocasindan bile sakladigi itiraf edilemez bir gerçegin izini sürmeye baslar. Ama Marina da, Manfred’in sirrini yakalayacak ve zayifliginin uçurumunu kesfettigini belli edecektir. Artik Manfred ve Marina bütün gizemlerinden arinmis, çirilçiplak karsi karsiya kalmis gibidirler; bakisir, meydan okur, birbirlerini arzularlar – duyduklari istek öylesine dayanilmaz ve doruktadir ki, ölümcül bile olabilir.“Cristina Comencini yüregin irkilisini, yazginin yaraladigi yasamlarinkirilganligini anlatiyor.”La Stampa“Sanki bir gerilim gibi bir solukta okunan bir ask romani. Can acitanasklarda oldugu gibi asla dinmeyen bir siziyla dolu.”Daria Bignardi, Donna Moderna