Romanın Hazırlanışı 1 Yaşamdan Yapıta

XX. yüzyılın önde gelen denemeci, eleştirmen ve göstergebilimcilerinden Roland Barthes'ın (1915-1980) College de France'taki son derslerini ve son seminerlerini (1978- 1979/1979-1980) içeren Romanın Hazırlanışı, aynı zamanda onun kültür, yazın ve öğretim yaşamının doruk noktasındaki son ürünü. Romanın Hazırlanışı I'de, Yaşamdan Yapıta uzanan süreci gözlemleyen R. Barthes, "şimdinin not edilmesi"nden "roman"a geçişi; kısa, parçalı anlatımdan uzun, sürekli anlatıma geçişi gündeme getiriyor. Bu amaçla da "not etme"nin/ bir başka deyişle kısa anlatımın örnek biçimi olarak gördüğü ve tümce atomu diye adlandırdığı, Japonların "haiku"sunu ("ultra-kısa biçim") ele alıyor. Böylece "not etme"den "roman"a nasıl geçilebileceğini araştırıyor. Bu araştırma serüveni içinde kendisi de sanki bir roman yazacakmış (kendi deyişiyle "roman yapacakmış" = roman hazırlayacakmış) gibi bir tavır sergiliyor; bu "sankinin içine yerleşiyor." Bu açıdan Romanın Hazırlanışı I: Yaşamdan Yapıta, bir "Yazınsal Yapıtın (Romanın) Hazırlanış Koşullarının Sorgulanması" olarak okunurken, R. Barthes'in kendi Vita Nova tutkusunu ya da isterseniz kendi "Roman Fantasmasını" sergileyişi olarak da alımlanabilir. Bu ciltte ayrıca "Labirent Eğretilemesi" konusunun işlendiği seminer de yer alıyor. Canını yakmak, nefes aldığını hatırlatabilir. Anlatmak zor, pek zor olabilir.”