Kur’an İncil Tevrat

Kur’an’da Al-i İmran 85 ve Nisa 125. ayetlerde, bütün peygamberlerin bildirdiklerinin temelde Allah kaynaklı olmaları nedeniyle İslam dini kuralları olarak kabul edilmelerine vurgu yapılmıştır.

Al-i İmran-85:
Çünkü her kim, tüm peygamberlerin bildirdiği ve şirk koşmadan sadece Allah’a tam bir teslimiyetle iman etmek olan İslâm’dan başka bir din ararsa, Allah tarafından bu dini ve çabası kabul görmeyecek ve Ahiret’te de kaybedenlerden olacaktır.

Nisa-125:
Gerçekten de Allaha teslim olan /Allah’ın tek ilâh oluşunu ve bildirdiği gerçekleri kabul eden ve Salih ameller işlemiş ve atalarına uymayıp Allah'a hiç şirk koşmayarak hanif olmuş İbrahim’in tek ilahlı dinine uymuş olanın sahip olduğu dinden daha güzel başka bir dine kim sahip olabilir ki? Bu nedenle zaten Allah, İbrahim'i dost edinmiştir.

Bu açıklamalar ışığında her üç vahiy kitabının, İslam Dini demek olan muhkem /evrensel/ değişmez farz ana kurallarını ortak olan ve olmayanlar şeklinde gruplandırdım. Böylece her üç kitabın inananlarının yine her üç kitabı birlikte değerlendirmelerine kolaylık sağlamayı amaçladım.

Gayret benden, takdir ve karşılık Allah’tandır.