İnsan Yaşamına Dokunmak

Yasamlar yasiyoruz,Bize aitmis gibi duran ama aslinda bize ait olmayan yasamlar…Ya benzemek istiyoruz ya da benzetmek…Ne kendimizi,Ne de kendimizin disindakini;Oldugu gibi kabul etmiyoruz… Tüketiyoruz,Bize ait olan ne varsa bir bir tüketiyoruz…Bir yasam var yasadigimiz; soluklarimizi içinde aldigimiz…Bir de yasam var hayallerimizde…Hayal ile gerçek arasinda gidip gelirken yasam bir solukta akip gidiyor…Ben, mutlu olmaliyim dedikçe mutluluk hepimizden usulca uzaklasiyor;Ben,Sen,O, birlikte mutlu olmaya çalismadikça mutsuzluklar çig gibi büyümeye; zaman ise akip gitmeye devam edecek…Biz, mutlu olmaliyiz…Bizi mutlu edecek olan; farkliliklarimiz, düsüncelerimiz, hayallerimiz, inançlarimiz, kültürlerimiz, dillerimiz, samimiyetimiz, hosgörümüz…Düsünce özgür birakildikça olgunlasacak insan…Ve, daha yasanilir olacak yasam…