Hamse Nizamî Gencevî, Emir HusrevDihlevî, Abdurrahman Câmî gibi isimlerle Fars diliyle kaleme alınmış bir türdür. ama yazılmamıştır. AlîŞîrNevaî onların da etkisi altında Türk diliyle ilk Hamse yazarıdır. AlîŞîrNEVÂYÎ’nin Hamsesinde Hayretü’l-Ebrâr, Ferhad ü Şirin, Leylî vü Mecnun, Seb’a-i Seyyare, Sedd-i İskenderî destanları yer alır.
Hayretü’l-EbrârAlîŞîrNEVÂYÎ’nin 1483’te, 40’lı yaşlarının tecrübesiyle siyasî, sosyal ve ahlâkî meselelere dair görüşlerini İslamî esaslara uygun olarak Nakşibendîlik etkisi altında kaleme aldığı manzum bir eser olan Hamse’nin ilk destanıdır. Mukaddime, tevhid, 4 münacaat, 5 naat, Şeyh NizâmîGencevî ve EmîrHusrev’e dair, Molla Câmî ve Hayretü’l-Ebrâr’ın yazılışı hakkında, Söz hakkında, Sözün manası hakkında, Sultan Hüseyn Baykara hakkında, gönül hakkında, 3 Hayret, Hâce BahâüddinNakşbend hakkında, Kitabın tertibi ve tasavvufî haletlere dair, Padişah ve hizmetçinin hikâyesi ve Hayretü’l-Ebrâr’ın isimlendirme ve tarihi hakkında olan bölümler dışında esas itibariyle 20 makale ve onlara bağlı 20 hikâyeden ibarettir.