Haydi Bana Eyvallah

Bingöl Merkeze bağlı Kür Köyü’nde, sonradan adı Dikme olan köyde doğmuşum. Kimliğimde 15 Aralık 1945 yazıyor. Ben aslında evin üçüncü çocuğu olarak doğmuşum. Evin büyük çocuğu olan ablam beni kucağına alır gezdirirmiş. Ablamın öldüğünü yıllar sonra büyüyünce öğrendim. Ablam gelinlik çağında bir kızmış öldüğünde. Bu ölümün acı izleri hep annemin yüreğinde kaldı. Hüzünlü bir yüzü vardı annemin. Tabii buna daha emekleme çağında olan benden küçük kız kardeşimin ölümü de eklenince bedenen ve ruhen epey tesir etmiş anneme. Nihayetinde annem, ince (verem) hastalığa yakalandı ve ben ikinci sınıfa giderken karlı bir kış günü vefat etti. Annemi tepede yaşlı bir meşe ağacının dibine defnederek cennete uğurladık. Yerlerde oldukça kar vardı ve güneşli bir kış günüydü. Biz üç kardeş ben, ağabeyim Fethi, kız kardeşim Ayşe öylece öksüz kalakaldık ortada Gülizar Hanım ile Hafız Mansur Durman’ın çocukları olarak…Bingöl Merkeze bağlı Kür Köyü’nde, sonradan adı Dikme olan köyde doğmuşum. Kimliğimde 15 Aralık 1945 yazıyor. Ben aslında evin üçüncü çocuğu olarak doğmuşum. Evin büyük çocuğu olan ablam beni kucağına alır gezdirirmiş. Ablamın öldüğünü yıllar sonra büyüyünce öğrendim. Ablam gelinlik çağında bir kızmış öldüğünde. Bu ölümün acı izleri hep annemin yüreğinde kaldı. Hüzünlü bir yüzü vardı annemin. Tabii buna daha emekleme çağında olan benden küçük kız kardeşimin ölümü de eklenince bedenen ve ruhen epey tesir etmiş anneme. Nihayetinde annem, ince (verem) hastalığa yakalandı ve ben ikinci sınıfa giderken karlı bir kış günü vefat etti. Annemi tepede yaşlı bir meşe ağacının dibine defnederek cennete uğurladık. Yerlerde oldukça kar vardı ve güneşli bir kış günüydü. Biz üç kardeş ben, ağabeyim Fethi, kız kardeşim Ayşe öylece öksüz kalakaldık ortada Gülizar Hanım ile Hafız Mansur Durman’ın çocukları olarak…