Divan Edebiyatı

Divan edebiyati, Türk edebiyatinin Islâm medeniyeti dairesinde meydana getirdigi büyük edebiyat koludur. Klasik Türk edebiyatinin yasayan üstadi Ömer Faruk Akün bu çalismasinda Anadolu Selçuklulari’nin sonlarina dogru baslayip Osmanlilar döneminde alti asir boyunca kesintisiz devam edebilmek gibi müstesna bir hüviyet ve varlik göstermis olan divan edebiyatini inceliyor. Eserde divan edebiyatini hazirlayan sartlar ve onun tesekkülü, divan siirini kuran nazim sekilleri, divan sairini yetistiren edebî terbiye, divan siirinde gelenegin belirledigi muhteva ve estetik ele aliniyor. Akün, divan edebiyatinin nazim sekillerini söyle resmediyor: “Saray sairlerinin hükümdarlar için parlak methiyeler düzdükleri kasideler, hepsinde degismez ve ideal bir güzelin vasfedildigi ve vuslatsiz bir askin istiraplarinin terennüm edildigi sira sira gazeller, agir basli terci‘-bend ve terkib-bendler, duygu ve düsünceyi en kesif bir halde küçük bir hacme sigdiran rubâîler, kahramanlari hep ayni olan ask maceralarinin anlatildigi mesneviler bu edebiyati meydana getiriyordu.