Dini Tekelcilik

Bati’da dogmus ve temelde Hiristiyan teolojisiyle iliskili ve ondan ayri düsünülemeyen ‘dini tekelcilik’ ya da ‘dini dislayicilik’ anlayisi mümkün olabilen tüm yönleri ve temsilcileriyle incelemeye çalisilmistir. Tekelciligin ya da dislayiciligin felsefî bir problem olarak psikolojik, sosyolojik, felsefî ve teolojik temelleri ele alindiktan sonra dini tekelciligin Bati düsüncesinde nasil anlasildigi, iliskili oldugu kavram ve teoriler, ne tür çesitleri oldugu ortaya konulmustur. Bu modelin Islam düsüncesi açisindan imkân ve imkânsizligi da müsahhas bir örnek üzerinde analiz edilmeye çalisilmistir. Islam düsüncesi çok genis bir alani ifade ettiginden dolayi bu örnek Ebu Hanife ile sinirlanmistir. Genel olarak Bati inanç, kültür ve düsünce geleneginde nesvünema bulan ya da daha özelde çagdas din felsefesinde güncel bir sorun olarak ele alinan dinî tekelcilik paradigmasi tüm perspektifleri ve tartismalari ile irdelenmis; Ebu Hanife örneginde de söz konusu modelin verileri, kavramlari, epistemolojik önermeleri ve söylemleri çerçevesinde bir çözümleme yapilmistir.