Despotizmin Sonbaharı

Ortadogu’da yasana gelismeler “halklarin öfkesi”, “Arap bahari”, “Arap devrimi/uyanisi” vb. ifadelerle tanimlanmakta. Karsi karsiya oldugumuz bu altüst olusu ortak bir kavramla ifade etmek gerekirse, “intifada” kavraminin daha uygun düsecegi söylenebilir. Simdilik “küresel” nitelik tasidigi söylenemez elbette ama harekete geçirdigi kitleler, olusturdugu gündemler, zihinlerde meydana getirdigi sarsinti itibariyle bölgeselligi asan bir olguyla yüz yüze oldugumuz çok açik.
Islam dünyasinin kalbinde, Ortadogu’da yasanan bu devasa hareketlilik, ödenen agir bedellere karsin müthis bir iyimserlik ve özgüven duygusu yaymakta. Tüm dünya, on yillar boyunca baskilarla, sistematik zulümlerle, katliamlarla susturulmus, sindirilmis Müslüman halklarin ayaga kalkisina sahitlik ediyor. Zaman zaman Islami hareket mensuplarinin dahi yeise, ümitsizlige kapilmasina neden olan suskunluk örtüsü yirtiliyor, korku duvarlari asiliyor.
Intifada olgusu Ortadogu’da degisimin adresini ve yönünü ortaya koymus halde. Bu süreç küresel Bati hegomonyasina eklemlenmeyi getirecek diye endise edenler, halk isyanlarini “dekoratif bir muhalefet” seklinde tahfif edenler, dürüst olmak ve Islamci hareketlerin her yerde sürece agirligini koymalari karsisinda tezlerini gözden geçirmek zorundalar. Müslüman halklarin agir bedeller ödeyerek gerçeklestirdigi intifada’ya hep evhamli bir ruh haliyle ve komplocu bir kafayla yaklasanlar Tunus’ta yanildilar, Misir’da yanildilar, Libya’da yanildilar, insaallah yakin bir zamanda Suriye’de de bir yanilgi içine düstüklerini görecekler!