Çanakkale Bir Milletin Varoluş Destanı

Çanakkale Savasi, Ingiltere ve müttefikleri açisindan Dogu Sorunu’nun halledilmesi, Osmanli Devleti için ise, bir varolus mücadelesidir. Bu savasin manasini ve kutsiyetini cephede, komutanlar, subaylar, erler iyice biliyorlardi. Yine millet de biliyordu ki, Istanbul’un kapisinda verilecek muharebeler kendi gelecegini kesin olarak tayin edecekti; ya vatanindan Endülüslüler gibi kiliç zoru ile kovulacak ya da layik oldugu seref ve haysiyetiyle varligini devam ettirecekti…Cephe gerisinde ise halk, seferber olmustur. Okullar hastanelere çevrilmis, ögrencilerin büyük bir kismi silâhaltina alinmistir. Açilan hastanelerde yüzlerce hanim, gönüllü olarak yaralilara bakmis, doktorlar da gece gündüz fedakârca çalismistir. Halk, ferdî ya da dernekler vasitasiyla, cephedeki askerin yemeginden içecegi çaya, giyecegi elbisesine kadar her türlü ihtiyacini düsünmüs, cephe gerisinde ise asker yakinlarindan maddi ve manevi destegini esirgememis; ayri bir destan yazmistir.