Bosna Günlüğü (Eylül 2013-Haziran 2014)

Dis dünyaya bu ilk açilisimda yasadiklarimi günlükler hâlinde kayit altina almayi çok istiyordum. Fakat bu, sadece istemekle gerçeklesebilecek bir durum degildi. Dikkat, rikkat, enerji ve zaman istiyordu.Ilk günler zor geçti, birakin günlük tutmayi zihnimi toparlamayi  bile bir türlü basaramadim. Artik ne bekliyorsam, umdugum gibi bir ülke, cografya ve insan sarmaliyla karsilasamamistim. Herkes ve her sey olumsuz anlamda üstüme üstüme geliyordu. Neden sonra, bütün bu olumsuzluklarin, kendimi birden bire içinde buldugum gurbet ve yalnizlik duygusundan kaynaklandigini anladim. Cografyaya, insanlara, hatta kendime haksizlik ettigimi fark ettim. Mükâfatim gecikmedi. Bu fark edis sayesinde dikkate meyyal bir göz ile yazmaya tesne bir kalemi önümde hazir buldum. Sözün kisasi, gözlerim ve kalemim bana yeniden bagislandi. Günlerce hiçbir sey yazamayan ben, yazi makinesine dönmüstüm. Bazen sadece yazi yazmak için rahatima, uykuma kiyiyor, sehirden sehire, kasabadan kasabaya, insandan insana kosuyordum.