Bir Cönkün Dilinden

Cönkler; Klasik Türk Edebiyatı ve Tekke Edebiyatına dair de zengin malzemeler sunmakla beraber özellikle Âşık Edebiyatının en büyük ve en önemli kaynaklarıdır. Deyim yerindeyse cönkler, halk şiirinin gözesidir.Son yıllarda cönklerle ilgili yapılan çalışmaların sayısı artmaya başlamış olmakla birlikte yeterli düzeyde değildir. Biz de bu çalışmalara bir katkıda bulunmak hevesiyle kütüphanemizdeki bir cönkü çalışmayı uygun gördük. 18. yüzyılın sonlarında yazılmaya başlandığını tahmin ettiğimiz cönkümüzde 82 mahlaslı, 6 mahlassız toplam 88 şiir, 17 dua ve beddua, 1 hüccet ve 1 şukka bulunmaktadır. Şiirlerin 39'u Âşık Ömer'e ait olmakla birlikte cönkte şiiri bulunan 28 şair şöyledir: Abdülbâkî, Âbî, Âşık Feryâdî, Âşık Ömer, Âşık Şem'î, Âşık Yusuf, Fahrî, Gevherî, Harîkî, Hayretî, Lâ'lî, Lisânî, Meftûnî, Nâbî, Nâimî, Nakdî, Nasûhî, Necâtî, Nesîmî, Nigâhî, Rehberî, Revnakî, Rûhî, Seyyidalioğlu, Seyyidî, Sıdkî, Sipâhî, Vehbî.