aramakta olduğum beniburnunun ucuna dokundurulup, eline tutuşturulanşekerleriyleher şeyi aşıp da insan gelmek mecburiyetinde kalmışbu durumdan sıyrılamamış bir kadınıncan sıkıcı sohbetlerindeki türlü türlü kalabalığıylauzun uzun düşünmeyişlerdeki o ferahlığın nefesiylemücadele içinde devinirken buldumbir fihriste yazıp ismimi kaybetmiştimgün gelir de lazım olur diyeçıkarırken nefesimdeki sadeliğiçekinirken yani anlardan ve olacak olanlardanseslerin oluşamayışlarından, gık çıkmamalardansorulardan boyuna sorulardankendime döndümve o gün bugündüraramakta olduğum benikavrayışımı, sesimisormaklardan taşırıp fikrime oturttum.