Aşka Darbe

O yıl Annecy’ye bahar her zamankinden erken geldi. Kış ayları bitip, karlar hızla eriyince kayak sezonu, beklenenden erken sona erdi. Kentin u¨zerini örten bulutlar yerini masmavi gökyu¨zu¨ne bırakmıştı. Vadiler rengarenk tomurcuk ve çiçeklere bu¨ru¨ndu¨. Böcekler yuvalarından çıktı. Ru¨zgar, bedenleri nazikçe saracak kadar hafif esmeye başladı. Gu¨neşin sıcaklığı rahatsızlık vermeyecek tatlılıktaydı. Gu¨zel hava ile beraber, Belediyenin parklara ve yeşil alanlara diktiği çiçeklerin kokuları birbirine karıştı. Charlotte, gu¨zel gu¨nlerin tadını bazen yaşıtı arkadaşlarla dışarda oynayarak, bazen de babasıyla veya tek başına Lac d’Annecy gölu¨ yakınlarında dolaşarak çıkartıyordu... Hayat normal akışında giderken beklenmedik bir olay sonucu her şey ters yu¨z oldu. Zavallı kız, cennet yerine cehennemi yaşayacağını nereden bilecekti! Umut yu¨klu¨ bir baharda tanıdığım gizemli kızdı. Yu¨zu¨nde sıcak, çocuksu bir bakış; heybesinde bir demet hayal ve yeni tomurcuklanmış mavi erguvan dallarının yaydığı bu¨yu¨yu¨ taşıyordu. Tanıdım ve çok sevdim. Gu¨nu¨n birinde çekti gitti. O gideli yıllar oldu, ama sanki du¨n gibi. Korkarım ki sonsuza dek du¨n gibi kalacak. Bundan sonra tek dileğim, bir ömu¨r boyu du¨şlerinin misafiri olabilmek. Zira O, du¨şlerimin tek misafiri…