Antik Çağ’dan XIII. Yüzyıla Kadar Orta Asya ve Karahanlı Dönemi Mimarisi

Orta Asya, zengin nehirleri ve bu nehirlere bağlı kanalları ile sulanan verimli topraklara sahip olmasıyla Prehistorik Çağ’dan itibaren insan yerleşiminin görüldüğü önemli bir bölgedir. Çin’den batıya uzanan ipek Yolu’nun üzerinde önemli bir konumda olmasıyla canlı bir ticaret hayatına sahip Orta Asya toprakları, her zaman farklı din, dil ve ırktan insanların kaynaştığı sosyo-kültürel yapısı zengin bir bölgeydi. Stratejik konumu gereği tarih boyunca hakimiyet mücadelesine sahne olan Orta Asya’da değişik uygarlıklar Antik Çağ’dan 13. yüzyıla kadar değerli mimari eserler yaratmıştır. Orta Asya topraklarında Antik Çağ ve Orta Çağ’da şehirler, saraylar, kaleler, şatolar, tapınaklar, gimnazyumlar, çiftlik yapıları, evler, çarşılar, hamamlar, kervansaraylar, camiler, minareler, türbeler, medreseler, hankânlar gibi farklı türde dini ve sivil amaçlı mimar eserler inşa edilmiştir. Mimarlık tarihinde birçoık yapı türünün ve tipinin öncüsü olan Orat Asya mimarisini, İslamiyet öncesi ve sonrasıyla bünyesinde uyumlu bir biçimde kaynaştıran Karahanlı Dönemi mimarisi, daha sonraki yüzyıllarda gelişecek olan dini ve sivil yapıları önemli ölçüde etkilemiş ve İslamiyet sonrası Orta Asya Orta Çağ mimarisinde özgün bir yere sahip olmuştur. Bu kitapta Karahanlı mimarisinin bu özgün yönü tüm boyutlarıyla ele alınmaktadır.