Acının insanı güzelleştireceğini söyleyen Dostoyevski, sevebilmek için de acımanın zorunluluğuna inanır. Günlük yaşamı şekilsiz hümanizmasıyla cehenneme dönüştüren Dostoyevski aynı zamanda pasifist iradeyle insanı azaltmıyor mu? Abartılı tesadüfler ...