semah

I
yüzümü sana açan kırk çiçekten biriyim
aynı denize dökülen kırk yarlı ırmaktan
boynumda solgun gölge,zehirli sessizliğim
yoldan çıkmasın diye kendimi çağırmaktan
II
herkes kendine döner, yalnızlık dediğimiz