Beşinci mevsimdi bizler içinAdına ölüm denilmiştiYazdan daha sıcak ve kavrukÇiçekler düşerdi gökten toprağın sinesineTadını kokusunu bilmiyorduk hiçbir şeyinSonbahar değildi,olsa bilirdikDön yandan sarmıştıKarşı koyamadıkNereye baksan kırmızıydı ...