Anıl Ürey, bir aynanın karşısında kendi kendine konuşur gibi yazıyor. Metinlerinde bir sayıklama hissi ağır bassa da, aslında hayatın toz tutmuş kıyı bucağına dokunuyor, oralardan tozu alıyor. Bazen hiç düşünmediğiniz bir konuda sizi düşünmeye itiyor ...