“Sahne tozunu yutmuştuk bir kere. Tiyatro hep hayatımızda olacaktı.” Nefes sessiz, sakin, kendi hâlinde bir çocuktu. Ta ki şehre taşınana kadar! Anne ve babası artık hep çok meşguldü. Yeni arkadaşlar edinmek ve şehirdeki hayata uyum sağlamak sandığ ...