Vakit sabaha karşı olmuştu, ışıkları sönük camekânlı kantini kapalı kır kahvesinde. Ceketlerimizin yakalarını kaldırmış, tahta koltuklarımıza iyice büzülmüş, karanlık vadide yalnız oturuyorduk. Bir an korktum, ürperdim -soğuktan, ıssızlıktan değ ...