“Ne acı,” dedi fare, “dünya günbegün küçülüyor. Başlarda o kadar büyüktü ki çok korkar, koşturur dururdum, en nihayetinde sağımda solumda duvarları görünce mutlu olmuştum, ama gel gör ki bu uzun duvarlar öyle çabuk daraldı ki en son odaya geldim bile ...