Kesilen bilek benimdi, oluk oluk akan hayat... Ve bir hiç uğruna yaşamak ne berbat! Siz, sizi kırdım sandınız oysa bendim kesilen sütten ve kalemden. Benden kırılıp döküldü canımın cam kırıkları... Kendi kefenime makas attım, ateşime odun… Kendi adım ...