Onlar bozkirin çocuklariydiYalin ayak yamali elbiselerle büyüdülerKarinlari bazen aç bazen toktuIsyan etmediler hep sükürle yetindilerHerkese kostular çaresizlik içindeHastaliklarinda ne doktor ne ilaç yüzü gördülerSeller çagladi emekler gitti sükret ...