Nuh son anda bilegimi kavriyor.-Çok dünya yutmussun! ama oldu iste. kurtuldun!Artik sus! sus ki, altlarindan irmaklar akan evler gerçek olsun. Kilimi silkelesin sehir çocuklari tahta balkondan. Genç agaçlar yapraklarini döksün. Gizleyelim mahrem ...