Ve kan sızıyor, bir kuğunun dinmeyen uğultusundan.Mumu üfleyip siyahıma karanlığını süren tanıdık dudakları gözlüyorum şimdi; boğazından dökülen her bir söz ayrı bir melodi.Bir ilâhi.Ya da ağıt.Ayırt edemiyorum artık. Gökyüzü aydınlık diye mi üzülüyo ...