“Yazma ihtiyacı duyduğum muhakkak ki, yine defteri kalemi alıpoturdum. Uykusuzdum, biraz uzanmıştım. On beş yirmi dakikadalmışım. Gözkapaklarımın arkasındaki karanlığa uyanıp o karanlıktaboşluğu, içinde kaybolduğum bir akışı algıladım. Bir şeye tutun ...