Nefes nefese kalmıştı. Ayak atacak dermanı yoktu. Bu son nefes alışıydı sanki, hayatla son bağı, son buluşmasıydı. O, eve doğru koştukça ev sanki uzaklaşıyordu. Nihayet elini uzatıp kapıya bir iki vurdu. Öyle ki kapıyı kırıp omuzlayacaktı. Kapı açı ...