Uzaklaştıkça, karşısında nasıl da küçülüyordu. Ardında, ufukta yitenler el sallıyordu gün ışığı saçan yüzleriyle o gün sessiz miydi şehir? Ne bir çiçek ne bir kuş ne de rüzgâr... Varlıkla yokluk arasında süzü-len katledilmiş bir yaşamın hüznünü mü ta ...