Lotus Sutra

“Gerçek Dharma’nın Lotusu” anlamına gelen Saddharmapundarīka, Mahayana Buddhizmi’nin en çok bilinen eserlerinden biridir. Dünyada kısaca “Lotus Sütra” olarak tanınmıştır. Oldukça uzun bir metindir ve bu tür Sütralara “Vaipulya Sütra” denmektedir. Bu eser, insanları en yüce gerçeğe götüren yüksek öğreti ve canlıların büyük kurtuluş yolu olmak iddiasındadır. Dharma, usa vurmayla bulunamaz; o, akıl sınırının ötesindedir. Tüm Buddhalar, Bhagavanlar, sonunda mutlak bilgiye götüren Dharma’yı canlılara tek bir araçla, Buddha aracıyla (Buddhayana) öğretmişlerdir; bu dünyada öğretilecek ikinci veya üçüncü bir araç yoktur. Buddha, acılarla dolu bu dünyadaki “gerçek bilgiden yoksun” insanları, dört tarafı alevler sarmış yanan bir evde hiçbir şeyden haberi olmayan küçük çocukları kurtarır gibi kurtarmaktadır. Okuyucu, Lotus Sütra’da Mancuşri, Maitreya, Samantabhadra, Avalokiteşvara gibi Mahayana Buddhizmi ikonografisinde sonradan çok yer bulacak figürleri görebilecektir. Neden Stūpalara bayraklar asıldığını, mağara duvarlarına resimler çizildiğini bu eserle anlayacaktır. Lotus Sütra kültür hayatımızda büyük bir etki yaratacak ve her zaman muhteşem bir eser olarak anılacaktır.