Kendimden Geçiyordum Uğradım

Tın tınn tınn! Dikkat! Dikkat! Konya yerine Kenya uçağına binip Hanya’yı Konya’yı görenlerin... Şu binanın girisi nereden? diye sorduğu kişinin Yandan demesi üzerine dayanamayıp Amaaan yandann altmış, yetmişş diye göbek atanların... Sonunda uzaydan dünyaya şemsiyeyle atlayacağım o olacak haa diyenlerin... Düğünde halay çekerken, teee Bulgaristan sınırına geldiğinin farkında olmadan hâlâ Teyy teyy! diye bağıranların... Dünyadaki yerçekimiyle beraber ‘dertçekimi’ne de maruz kalıp Beniggm buu deerdim niisyigaaannnn! diye türkü çığıranların... Duvarın dibine çömelmiş, bir yandan oyundan çıkarıldıgı için ağlayıp bir yandan da elindeki dondurmayı yalayan çocukların... Sevdigi kızı istemeye giderken, dayanamayıp aldığı çikolataların hepsini yiyenlerin... Gelip geçen arabaların rüzgarından bir o yana bir bu yana savrulan, bir türlü yere konamayan yorgun naylon poşetlerin... Birleştirip eski hâline getirebilmek için kırılan kalbinin parçalarını bir ömür arayanların... İyilik yaptıkları için, Vay enayiler! denen insanlara, Vay en iyiler! dedirten kitap çıkmıstır.