Insân, yaratilan ile Yaratan arasinda bir kavsak noktasidir. Bu yüzden olacak ki insâna "Ulûhiyyet ile ubûdiyyetin birlestigi varlik" da denilmistir. Allah ile insân arasinda bir ezelî anlasma, bir zaman ötesi ahitlesme vardir. Insân, mutlulugu ve ölümsüzlügü Allah'a varmakla elde edecektir. Insânin, bütünden kopup noksanliklar dünyasina inisi, bir çikisi da zorunlu kilar. Insânin All?h'a olan hayat yolculugunun adina seyr, sefer, hicret, gurbet veya sülûk derler. Bu yüzden insânin, aslina dönüs yolunda çikardigi feryât derin ve yakicidir. Bu feryât yoksa, insân insânligini unutmus demektir. Bu varolus yolculugunun bir adi da mi'râc'dir Mi'râcî faaliyetin, özelligi, sartlari ve nasilligi karsimiza özel bir egitim ve terbiyenin kaçinilmaz gerekliligini çikarmaktadir.