Güneşi Takip Et

Genç okurların çok sevdiği yazar Nehir Yarar, bu kez eli kitap tutan minikler için yazdı. Yeşim Serçe’nin genç ve özgün çizgileriyle buluşan, okul öncesi yaş grubuna seslenen Güneşi Takip Et, çocukların daima barış dolu bir dünyada yaşamaları için güçlü bir dilek niteliğinde. Satırlar ilerledikçe savaşın baş göstermesiyle değişen hayatlarla karşılaşacak, bir çocuğun rengârenk dünyasından yükselen o eşsiz merakı eşliğinde olanları anlamaya çalışacak ve kaybolan renklerin peşine düşeceğiz. Sonunda göreceğiz ki her şeye rağmen güneş tüm görkemiyle bir yerlerde bizim için bekleyecek ve dünyamızı yeniden renklendirecek. Hatta belki bir gün o güneş, ışığını barışın renklerini iyi tanıyan çocuklardan alacak. İşte bu tanışma için güzel bir ilk adım… *** Annesi yerinde duramıyordu, kıpır kıpırdı. Önce birlikte değişik bir oyun oynadılar. Derken aniden hazırlıklar başladı. Son günler biraz tuhaf geçiyordu, dışarısı gürültülüydü ve kötü kokuyordu. Şimdiyse annesinin söylediğine göre tatile çıkıyorlardı. Merak içindeydi. Üstelik herkes yollardaydı. Rengârenk bavullarla sanki güneşe doğru bir yolculuktu bu… Baştan sona çocuk gözüyle adımlanan sayfalarıyla, savaşın götürdüğü renkler ve umuda dair bir öykü… Tema: Yer ve zaman olarak nerede olduğumuz Kavramlar ve Anahtar Sözcükler: Göç, savaş, VATANDAŞLIK, aile, seçimler, gözlem, DUYGULAR, hayvan sevgisi, hayal gücü Tutum ve Değerler: Sevgi, sorumluluk Profil Öğeleri: Düşünen, duyarlı KİTAPTAN Ne güzel bir oyun bu. Evin içinde annemle koşuyorum. Önce mutfağa, sonra balkona. Bak şimdi de salondayız… Annem önde, ben hemen arkasında. Onu hiç bu kadar hızlı koşarken görmemiştim. Sanki yarışmak istiyor benimle. O da ne! Yatak odasında çok oyalandı. Şimdi de dolabın üzerindeki sarı bavulu çekiştiriyor. Hop! Aşağıya indirdi onu. Bana doğru bakıp göz kırpıyor. “Kısa bir tatile çıkacağız.” “Yaşasın! Gideceğimiz yer gürültüsüz olsun. Bu korkunç seslerden ve yanık kokusundan hiç hoşlanmıyorum.” “Gece hiç uyuyamadın değil mi? Ama geçecek, hepsi geçecek. Bana yardımcı olursan çabucak hazırlanırız.” *** Nihayet yola çıktık. Hayret! Caddeler bomboş. Arada sırada oyuncak tanklarımın gerçekleri geçiyor yanımızdan. Çok gürültülü! Hâlbuki oyun oynarken sessizlerdi. Oyuncak olmayan tankları hiç sevmedim. İnsanlar bu sıralar biraz dikkatsizler. Çok fazla yaralı var çevrede. Kimi başını sarmış, kiminin yüzünde çizikler… “Şu çocuğu gördün mü anne? Kırık bir kolla tatile gitmek zor olmalı.” “Biraz daha hızlı yürümelisin canım. Trene yetişmeliyiz.” “Peki” diyorum sessizce. Peşimizi hiç bırakmayan bir yanık kokusu var. Annemle yan yana yürüyoruz ve beni pek dinlemiyor. Sarı bavulun tekerlekleri ne güzel tıkırdıyor. Yol boyunca onun tıkırtısına eşlik eden başka bavullar da geçti yanımızdan. İşte mavi, büyük bir bavul. Galiba tüm evini bavula sığdırmış bu teyze. Şimdi de kırmızı ve hemen arkasından koyu yeşil bir bavul geçti tıkırdayarak. Lacivert bavulun sahibinin diğer eli de dolu. Köpeğiyle birlikte yürüyor. *** “Görüyor musun Miav, tüm şehir tatile çıkmış. İnsanlar, kediler, köpekler… Yollar rengârenk bavullarla harika görünüyor.” “Maaaaauuuvvv…” “Fark ettin mi anne, nihayet gürültüler sona erdi. Yanık kokusu da yok artık. Güneşi görüyor musun? Galiba bize katılmaya karar verdi. Bunların hepsi iyiye işaret. Bence tatilimiz güzel geçecek. Ya babam, o ne zaman gelir acaba?” “Çok yakında tatlım, çok yakında…” Tanıtım Metni