Aşırılığın Peygamberleri

Bu kitapta dört düşünüre dair bir yorum sunuyorum: Nietzsche, Heidegger, Foucault ve Derrida. Bu düşünürleri daha geniş bir bağlama, 20. yüzyıl düşünce ve sanatının en özgün ve yaratıcı yönlerinin büyük kısmının kaynağı olmuş olan kriz-odaklı modernizm ve postmodernizm bağlamına yerleştirmeye çalışıyorum. Aslında, bunun her sayfada bariz bir biçimde görüldüğü söylenemeyecekse de, modernizm ve postmodernizm hakkında bir kitap bu. -Allan Megill Aşırılığın peygamberleri, dünyamıza çarpıtıcı bir ayna tutarlar; ama gerektiği şekilde bakıldığında, bize bu dünya hakkında ve onu ya da kendimizi değiştirme imkânları hakkında bir şeyler söyleyebilecek olan bir aynadır bu. Aşırılığın peygamberleri, her türlü nesnellik iddiasını, her türlü uzlaşımsal mantığı radikal bir biçimde sorgularlar. İrrasyonel düşünürler olmadıkları kesin olmakla birlikte, rasyonel düşünürler de değildirler. Aşırılığın peygamberleri, kelimeye Rorty’nin verdiği anlamda, terapik düşünürlerdir. Bizi kendi varsayımlarımızı sorgulamaya zorlar ve böylece neye inanıp neye inanmadığımızı daha iyi anlamamıza yardımcı olurlar.